Η σπείρα της σκέψης

“Λέξεις. Μια ατέρμονη γεωγραφία στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Ένα κράμα από συναισθήματα πολλές φορές απαγορευμένα, μια διεκδίκηση του δικαιώματος στο ουρλιαχτό, τον θυμό, τον φόβο, το πένθος, τον έρωτα.

Μέσα από τις λέξεις επέρχεται η λύτρωση της σκέψης παλλόμενη σταθερά ανάμεσα σε συνεχή αισθήματα εξάρτησης-ανεξαρτησίας δοκιμάζοντας τα ένστικτα στα όρια του συναισθήματος μέσα από αυτές τις αντιθετικές εκδοχές. Η ίδια η ύλη μετατρέπεται σε λέξεις. Το σύνολο, μια σάρκα ύλης που τα μέρη τους αλληλεπιδρούν, αλληλοδιαδέχονται, απορροφούν το ένα το άλλο και αναγεννώνται μέσα σε άλλες λέξεις.” (από τον πρόλογο του συγγραφέα)